از جمله افراد دیگری که در این رابطه می توانیم نام ببریم میمندی نژاد و عبدالله ریاضی هستند که به ترتیب ریاست دانشکده ی دامپزشکی و دانشکده ی فنی را برعهده داشتند.

رئیس مجلس شورای ملی نیز یکی از مخالفان سرسخت به شمار می رت.

در یازدهم اسفند ماه سال ۱۳۳۸ بود که میمندی نژاد ضمن مصاحبه ای با رومه ی کیهان ایده ی تاسیس این دانشگاه را ایده ای نابجا نامید و دلیل خود را عدم تکمیل شدن دانشگاه تهران و در الویت قرار گرفتن این دانشگاه بیان نمود.

در واقع هدف اصلی وی ، تمرکز بر پیشرفت و ترقی دانشگاه تهران به عنوان یک دانشگاه معتبر دولتی بود.

این مخالفتها اما تاثیری بر تصمیم شاهنشاه نداشته و وی این موضوع را به طور کاملا جدی پیگیری می نمود.

حسین علا به عنوان ریاست هیئا امناء این دانشگاه برگزیده شد . سایر اعضای این هیئت را مدیر عامل بنیاد پهلوی، یکی از نمایندگان مجلس سنا، وزیر فرهنگ وقت و همچنین دو تن از نمایندگان مجلس شورای ملی تشکیل می دادند.

البته مدیر بانک ملی ، ریاست دانشگاه و ریاست اتاق بازرگانی و تعداد سه تن از افرادی که به عنوان شخصیت علمی و البته اقتصادی به شمار می رفتند نیز از اعضای هیئت امنای دانشگاه ملی به شمار می رفتند.

بالاخره پس از کشمکش های فراوان در سال ۱۳۳۹ بود که هئیت موتمنین اقدام به تصویب اساسنامه ی این دانشگاه نمودند که این اساسنامه را نیز شورای عالی فرهنگ به تصویب رسانید.

اگر بخواهیم در مورد این اساسنامه قدری بیشتر سخن بگوئیم باید به این موضوع اشاره کنیم که این اساسنامه متشکل از پنج فصل بود که در مجموع شامل ۲۲ ماده می شد.

نخستین ماده ی اساسنامه به نام دانشگاه اشاره داشت که محل تاسیس آن را هم بیان کرده بود.

در سومین ماده نیز به دانشکده های این دانشگاه اشاره شده که متشکل از دو دانشکده ی بانکداری و علوم مالی اقتصادی” و دانشکده ی معماری ” می باشد.با اجاره سوئیت مبله در تهران از طریق ایران ماوا آسایش و آرامش را تجربه کنید.


منبع :

www.iranmavaa.ir